Informatie
Wanneer
Start 17 januari 2025
52 lesdagen in 2 jaar van 09.30-16.00 uur
Locatie
Amersfoort
Lesdagen
- op vrijdag
- 30 dagen theoretisch
technische vorming incl. intervisie - 3 dagen module wijsbegeerte
- 26 sessies groepsleertherapie van 3,5 uren
- 16 dagdelen supervisie van 3,5 uur
- 12 x 6 uur intervisie
- SBU: 1655 uren
- maximale groepsgrootte is 12 deelnemers
Accreditatie
SKJ Formeel leren:
ID SKJ213944 punten 692,75
NVRG Nascholing:
ID nummer 458673 punten 60
Registerplein Alle categorieën:
ID nummer 458673 punten 1645
Kosten
€7.595,- voor 2 jaar, excl. kosten voor literatuur
Wie in staat is om zijn verantwoordelijkheid te vertalen
in passende zorg voor de ander en
tegelijkertijd in passende zorg voor zichzelf,
groeit als mens en verwerft vrijheid.
Contextuele vervolgopleiding “Specialisatie”
» METHODIEK
Na de tweejarige basisopleiding biedt deze vervolgopleiding de mogelijkheid tot verdere specialisatie in en integratie van het contextuele denken en -werken. De relationeel ethische vaardigheden en de grondhouding van de contextueel werker zullen verder ontwikkeld worden.
Via de drie pijlers van de opleiding: praktijk, theorie en het persoonlijk ontwikkelingsproces van de student, wordt verder gebouwd op de kennis en vaardigheden die de student meebrengt uit de contextuele vooropleidingen, andere opleidingen en uit de praktijk. Dat alles met het doel om de aandacht te richten op het uiteindelijk op rechtvaardige wijze vorm kunnen geven vanuit de relationeel ethische taal en grondhouding in het werken met ingewikkelde hulpverleningssituaties en processen.
THEORIE
De basiswerken van professor psychiater I. B. Nagy en de filosofen M. Buber en E. Levinas worden zorgvuldig bestudeerd en besproken tijdens de methodieklessen. Daarnaast brengen de studenten casuïstiek in vanuit hun werksetting en vragen vanuit hun persoonlijke leven en van daaruit wordt de koppeling naar de literatuur gemaakt. Op iedere lesdag worden op die wijze relationeel ethische interventies en vaardigheden geoefend. Als rode draad door de specialisatiejaren loopt het meer en meer leren werken vanuit het contextuele proces met haar eigen kenmerken en fases.
PRAKTIJK
Gedurende deze tweejarige vervolgopleiding staat de visie en grondhouding van de relationele ethiek steeds centraal, waarbij de feiten, de psychologie en de interacties binnen menselijke relaties steeds als indicatoren dienen om interventies te kunnen doen vanuit de dimensie van de relationele ethiek. Professor I.B. Nagy hanteert in zijn werken met mensen vanuit zijn relationeel ethische benadering de ruim 25 contextuele concepten die hij ontwikkelde als leidraad om te komen tot meer wederzijds passend geven en passend ontvangen tussen twee mensen binnen beider individuele loyaliteitenhuishouding.
Al deze concepten gekoppeld aan de andere uitgangspunten vanuit de relationeel ethische visie worden in de theoretisch technische vorming uitvoerig behandeld.
Het verdiepen van het vakmanschap tot contextueel therapeut gebeurt door gerichte praktische oefening met de relationeel ethische interventies in de praktijk en tijdens de lessen. De aandacht zal daarbij altijd gericht zijn op de grondhouding van veelzijdig gerichte partijdigheid en het kunnen helpen van de cliënt bij het aangaan van de dialogische processen die leiden tot ontschuldiging in de eigen context. Door de alomvattendheid van de theorie persoonlijk te gaan beleven en die te integreren in het persoonlijke leven en werk, zal de student steeds meer de kracht ervaren van de taal en grondhouding van billijke wederzijdse belangenbehartiging, waardoor “genezing door ontmoeting” (M. Buber) mogelijk wordt.
PERSOONLIJK PROCES
Om de verbinding te kunnen maken tussen theoretische kennisvergaring en praktische vaardigheidsontwikkeling tot vakmanschap in dit specifieke domein van therapie, is voortdurende reflectie op de eigen positie op de persoonlijke balansen van geven en ontvangen, betreffende het actief vormgeven van de relationele rechtvaardigheid een absoluut vereiste. Elke student heeft om deze reden tijdens alle lessen altijd het eigen genogram over minimaal vier generaties bij de hand en blijft hierop nieuw ontdekte feiten aanvullen als belangrijk onderdeel van de ontschuldigingsprocessen die op zijn balansen van geven en nemen tot stand komen.
DOCENTEN METHODIEK
Pieterjan van den Akker
Pieterjan maakte in 2014 kennis met het contextuele gedachtegoed van professor I. B. Nagy. Hij ervaarde hoe de benadering van relationele ethiek om te komen tot rechtvaardig geven en ontvangen leidt tot betere verhoudingen binnen families en organisaties en daarmee tot gezonde ontwikkeling van jong en oud. Sinds die tijd heeft het contextuele denken hem niet meer losgelaten. Hij heeft de vierjarige opleiding tot contextueel therapeut en de opleiding tot contextueel leertherapeut/ - docent in de intergenerationele familiedynamiek gevolgd bij de Nagy Academie. Pieterjan heeft een eigen praktijk voor contextuele therapie in Amersfoort en werkt ook als contextueel therapeut voor gezinnen in opdracht van sociale wijkteams in de regio. Hij is methodiekdocent voor zowel de contextuele basisopleiding “Grondbeginselen” als de vervolgopleiding “Specialisatie” bij de Nagy Academie. Met ingang van 2023 is hij Rikie van Hussel opgevolgd als directeur van de Nagy Academie. Ook is hij bestuurslid bij de Vereniging van Contextueel Werkers.
» CONTEXTUELE SUPERVISIE
Contextuele supervisie speelt zich af op het raakvlak van een hulpverleningsvraag uit de praktijk gekoppeld aan dialogisch niet uitgekristalliseerde processen in de context van de contextueel werker en daaraan gekoppeld de theoretische concepten. Tijdens de contextuele supervisie wordt daarom beurtelings naar de hulpvraag en de context van de cliënt én naar de stand van de balansen van geven en nemen binnen de intergenerationele relaties binnen de context van de supervisant gekeken. De aandacht wordt concreet tijdens de contextuele supervisie gericht binnen beide contexten op balansen van geven en ontvangen en daarbinnen op de indicatoren voor recht en onrecht in de eerste drie dimensies van de relationele werkelijkheid, met als doel om uiteindelijk in beide contexten de betrokkenen verder te helpen in het elkaar op de balansen van geven en ontvangen wederzijds beter recht te kunnen gaan doen tijdens processen van ontschuldiging.
Beide contexten worden in de contextuele supervisie actief betrokken om de supervisant te laten ervaren dát en waarom hij door de cliënt beoordeeld wordt op zijn relationele betrouwbaarheid, het exploreren van verdiensten en schulden/de ethische richtlijnen. Aan zijn persoonlijk proces op het vlak van veelzijdig partijdig kunnen handelen in zijn eigen intergenerationele context ontleent hij uiteindelijk de kennis en de moed om dit dialogisch proces actief te helpen aansturen op de balansen van geven en nemen in de context van zijn cliënt. Door zijn eigen doorleefde grondhouding van veelzijdig gerichte partijdigheid voor te leven met het oog op het volledig kunnen exploreren van verdiensten en schulden in de context van de familie waarmee hij werkt, komen uiteindelijk het meer passend en rechtvaardig geven en ontvangen en de ontschuldigingsprocessen in de familie van de cliënt tot stand.
Onvermijdelijk wordt dus tijdens de contextuele supervisie een verbinding gelegd met de eigen destructieve parentificatie en de opgebouwde (destructief) gerechtigde aanspraken in het gezin van herkomst van de supervisant. Hierbij wordt zichtbaar gemaakt hoe het terechte wantrouwen van “toen” op het vlak van passend kunnen geven en nemen in het leven van de supervisant, een belemmering kan vormen in het motiveren van de cliënt tot interventies betreffende wederzijds billijke belangenbehartiging in diens familie.
PRAKTIJK VAN DE SUPERVISIE
De student krijgt in een kleine groep contextuele supervisie over de wijze van integratie van de contextuele concepten in zijn werk als aspirant contextueel therapeut. Onder leiding van een senior contextueel opgeleid supervisor wordt tijdens de sessies de taal van billijke wederzijdse belangenbehartiging gesproken en wordt gericht relationeel ethisch gewerkt met casuïstiek uit de praktijk.
Met het oog op het ontwikkelen van de grondhouding van veelzijdig gerichte partijdigheid van de contextueel therapeut is het van wezenlijk belang dat de aankomend contextueel therapeut steeds een verbinding ziet tussen zijn eigen veelzijdige betrokkenheid en die van de eigen familieleden én met de veelzijdige betrokkenheid van zijn cliënt en diens familieleden.
Doordat de student zich ten diepste bewust wordt van de veelzijdige betrokkenheid binnen alle relaties in zijn eigen familie heeft hij de kennis en vindt hij de moed om nauwkeurig rekening te houden met de rechtvaardigingen en verplichtingen van alle betrokkenen in de familie van zijn cliënt.
Alle problemen en vragen worden steeds bezien en onderzocht vanuit het intergenerationele perspectief en alle interventies worden geplaatst binnen het kader van de vier dimensies van de relationele werkelijkheid.
THEORIE VAN DE SUPERVISIE
Alle contextuele concepten die in de methodiek behandeld zijn, worden uitgediept en verbonden met de hulpvraag en het genogram van de cliënt en met het persoonlijk genogram en de supervisievraag van de supervisant. Tussen nieuwe dialogische mogelijkheden in beide contexten wordt een verbinding gemaakt tijdens de contextuele supervisie waardoor de supervisie zal bijdragen aan het verder ontwikkelen van de relationeel ethische grondhouding van de veelzijdig gerichte partijdigheid van de supervisant. Op deze manier wordt de contextuele theorie steeds beter begrepen en geïnternaliseerd.
Gekoppeld aan de besproken praktijksituaties in de supervisie worden literatuuropdrachten gegeven.
PERSOONLIJK PROCES IN DE SUPERVISIE
Tijdens de supervisiegesprekken wordt zoals gezegd beurtelings naar de hulpvraag en de context van de cliënt en naar supervisievraag en de context van de aspirant contextueel therapeut gekeken.
De taak van de contextueel supervisor is om de supervisant te laten ervaren dát en waarom hij door de cliënt beoordeeld wordt op zijn relationeel ethische betrouwbaarheid en hoe hij daaraan kan werken via billijke wederzijdse belangenbehartiging en de ontschuldigingsprocessen in zijn eigen context. Door ten diepste te ervaren hoe helend dit dialogisch proces werkt in de eigen intergenerationele context, onderkent de supervisant dit belang vervolgens ook in de context van zijn cliënt. Daaraan ontleent hij uiteindelijk de kennis en de moed om dit dialogisch proces actief en gericht te helpen aansturen.
Onvermijdelijk wordt tijdens de supervisie een verbinding gelegd met de eigen destructieve parentificatie en de opgebouwde (destructief) gerechtigde aanspraken in het gezin van herkomst van de supervisant. Hierbij wordt zichtbaar gemaakt hoe het terechte wantrouwen van ‘toen’ op het vlak van passend geven en passend nemen in het eigen leven van de student, een belemmering kan vormen in het motiveren tot interventies betreffende billijke wederzijdse belangenbehartiging op weg naar ontschuldiging binnen belangrijke relaties in de context van de cliënt.
Elke supervisant heeft tijdens alle lessen voortdurend naast het genogram van zijn cliëntsysteem, ook zijn eigen genogram over minimaal vier generaties bij de hand en blijft hierop nieuw ontdekte feiten aanvullen als belangrijk onderdeel van de ontschuldigingsprocessen die op zijn balansen van geven en ontvangen tot stand komen.
DOCENTEN SUPERVISIE
Pieterjan van den Akker
Pieterjan maakte kennis met het contextuele gedachtegoed van professor I.B. Nagy tijdens een managementtraining voor mensen uit het bedrijfsleven, die gegeven werd door Hans Groeneboer. Sinds die tijd heeft het contextuele denken hem niet meer losgelaten en heeft hij de vierjarige opleiding tot contextueel therapeut en de opleiding tot contextueel leertherapeut/ - docent in de intergenerationele familiedynamiek gevolgd bij de Nagy Academie. Pieterjan werkt binnen bedrijven als HRM adviseur, trainer en coach en heeft een eigen praktijk voor contextuele therapie. Hij is methodiekdocent in de contextuele basisopleiding “Grondbeginselen” bij de Nagy Academie en met ingang van 2023 is hij Rikie van Hussel opgevolgd als directeur van de Nagy Academie. Ook is hij bestuurslid bij de Vereniging van Contextueel Werkers.
Lea Rubens
Lea maakte kennis met de contextuele benadering van professor I.B. Nagy in 2000 toen zij o.a. als behandelcoördinator voor de Pleegzorg werkte en één van de Pleegzorgwerkers bij “Leren over Leven” de Contextuele therapie opleiding deed. Lea werd er zo door gegrepen dat ze besloot zelf de opleiding te gaan volgen. Van 2005-2008 volgde zij de vierjarige opleiding bij het opleidingsinstituut voor contextuele hulpverlening “leren over leven”. In deze tijd heeft zij bij haar toenmalige werkgever Maatschappij Zandbergen (later Youké), vele pedagogisch medewerkers en teams Contextueel geschoold. Daarna heeft zij bij haar werkzaamheden in de GGZ bij Indigo en momenteel ook bij Psytrec, collega’s meegenomen in haar Contextuele zienswijze en de op relationeel ethisch gebaseerde benadering geïntegreerd binnen het werken op deze plekken.
» CONTEXTUELE GROEPSLEERTHERAPIE
Contextuele leertherapie speelt zich af op het raakvlak van het proces van de student en de integratie van theoretische concepten. Een erkend contextueel leertherapeut bewaakt tijdens de sessies het spreken van de taal van billijke wederzijdse belangenbehartiging en maakt daaraan gekoppeld de systematische verbinding van alle door de student ingebrachte thema’s en vragen naar de vier dimensies van de relationele werkelijkheid en dit op persoonlijk en professioneel vlak. Door de grondhouding van veelzijdig gerichte partijdigheid en de daarmee verbonden verbindende taal van de contextueel leertherapeut wordt de relationeel ethische veiligheid geboden waarbinnen de student zijn destructieve parentificatie en destructief gerechtigde aanspraken via de weg van alle vier de dimensies van zijn relationele werkelijkheid voor het voetlicht kan brengen, in het vertrouwen dat aan hemzelf en aan al zijn dierbaren tegelijkertijd recht zal worden gedaan, ook aan degenen die onrecht begingen. Ook zal de student tijdens het proces van exploreren van verdiensten en schulden binnen zijn relaties, gaan zien hoe hijzelf onrecht deed aan een ander.
Het existentieel en veelzijdig verbonden, veelzijdig afhankelijk en veelzijdig betrokken zijn van de mens, vereist voor de contextueel therapeut in opleiding ethische richtlijnen om alle verdiensten en verplichtingen in zijn eigen context te exploreren, waardoor de dialogische processen en de processen van ontschuldiging in de eigen intergenerationele context ingang worden gezet. De effecten op individueel en relationeel gebied van deze specifieke relationeel ethische richtlijnen worden daardoor aan den lijve ervaren tijdens de contextuele leertherapiesessies. Aan zijn persoonlijk proces op genoemd vlak in zijn eigen intergenerationele context ontleent de student uiteindelijk de kennis en de moed om dit dialogisch proces actief te helpen aansturen op balansen van geven en ontvangen van zijn cliënt.
Het voorleven van de relationeel ethisch grondhouding door de leertherapeut zal de student helpen bij het internaliseren van de relationele ethiek op alle fronten van zijn leven. De meerwaarde van het spreken van de taal van billijke wederzijdse belangenbehartiging op weg naar ontschuldiging en de daarbij behorende grondhouding wordt zó tijdens de samenwerking in de leertherapie als vanzelfsprekend helder. Alle studenten worden tijdens de groepsleertherapie door de leertherapeut voortdurend begeleid, uitgenodigd en aangespoord om constructieve relationele actiemogelijkheden in de eigen context te onderzoeken en te ondernemen.
THEORIE BIJ DE LEERTHERAPIE
Als gevolg van de contextuele thema’s die zich aandienen in het persoonlijk leven van de student worden steeds theorieopdrachten uit de basiswerken van professor I.B. Nagy gegeven. De koppeling tussen theorie en het persoonlijk proces wordt schriftelijk uitgewerkt en steeds gedeeld met de leertherapeut en de medestudenten. Hierdoor leert de student om het eigen proces contextueel te kaderen en om zo de relationeel ethische taal en verdieping te vinden die nodig is om te groeien in het specifieke vak van contextueel therapeut.
PERSOONLIJK PROCES IN DE LEERTHERAPIE
Het werken aan rechtvaardige relaties binnen de eigen context van de student staat centraal tijdens de contextuele leertherapiesessies.
Via het voortdurende onderzoek naar relationele rechtvaardigheid op balansen van geven en nemen gedurende de eigen socialisatie en in de persoonlijke familiale geschiedenis, komt aan het licht welke hulpbronnen en belemmeringen er zijn in de context van de student om de relationeel ethische taal en grondhouding tot een “tweede natuur” te maken. De relationele veiligheid in de dialogische leertherapiesetting helpt de student om een beroepshouding te ontwikkelen waarin hij open en actief zijn persoonlijke balansen blijft “lezen” met als leidraad de vier dimensies van de relationele werkelijkheid, waarbij hij zich blijvend laat aanspreken daar waar hij nog leunt op de resten van zijn destructief gerechtigde aanspraken.
Tijdens het leertherapieproces zal de student merken hoe door het spreken van de taal van billijke wederzijdse belangenbehartiging op weg naar ontschuldiging op de balansen van geven en nemen in zijn eigen context, de relationele vrijheid in verbondenheid toeneemt in al zijn persoonlijke relaties. Hierdoor worden zijn moed en mogelijkheden vergroot om de dynamiek van passend geven en passend nemen in gang te zetten tijdens de therapieprocessen van de families waarmee hij werkt.
Uiteindelijk zal de student de specifiek relationeel ethische grondhouding verregaand geïnternaliseerd hebben, waardoor hijzelf in staat is om op een verantwoorde wijze een dialogisch therapieproces op weg naar heling door ontmoeting te begeleiden. Elke student heeft gedurende alle leertherapiesessies voortdurend zijn eigen genogram over minimaal vier generaties bij de hand en blijft op zoek naar nieuwe feiten die weer zullen bijdragen aan ontschuldiging van dierbaren.
Een belangrijke didactische werkvorm ter ondersteuning van het zicht krijgen op het eigen leunen op persoonlijke destructief gerechtigde aanspraken en de mogelijkheden tot daadwerkelijk ombuigen daarvan tot constructieve acties is het dagelijks bijhouden van een logboek aan de hand van duidelijke relationeel ethische richtlijnen.
Het was de bedoeling van professor I.B. Nagy om mensen in hun relaties te helpen via de weg van het ontwikkelen van een visie en methode waarbinnen de dynamiek van twee “zelven” tegelijkertijd in ogenschouw genomen zouden kunnen worden. De zienswijzen van de twee personen in kwestie zouden dus tegelijkertijd zichtbaar gemaakt moeten kunnen worden. Zo ontstond “het lezen” van de balans van geven en ontvangen als visie en methode. Door het dagelijks werken met een logboek tijdens onze specialisatie opleiding tot contextueel therapeut worden onze studenten geholpen om voortdurend gedisciplineerd alle vier de dimensies van de relationele realiteit van zichzelf en van de ander voor ogen te houden.
De contextuele therapeut in opleiding leert door benieuwd te zijn naar én zicht te houden op de vier dimensies van de relationele realiteit van de ander én door dagelijkse reflectie op de eigen acties van passend geven en passend nemen, meer en meer regie te nemen over het constructief in beweging brengen van balansen van geven en nemen waar hij zelf deel van uitmaakt. De mogelijkheden tot voorkomen van schade in persoonlijke relaties door inzet van de eigen destructieve parentificatie, kunnen door het werken met en regelmatig in de les bespreken van het logboek steeds duidelijker in het bewustzijn van de aankomende contextueel therapeut worden geïnstalleerd. In de persoonlijke familierelaties van de contextuele therapeuten van de toekomst zullen de ontschuldigingsprocessen op belangrijke balansen van geven en nemen, door deze wijze van werken meer en meer op gang worden gebracht.
Naast het werken met het dagelijks bij te houden logboek wordt ook van de studenten gevraagd schriftelijk te reflecteren op hetgeen zij geleerd hebben tijdens de groepsleertherapiesessies betreffende ombuigen van leunen in hun relaties op eigen destructief gerechtigde aanspraken.
Het is mogelijk en soms ook noodzakelijk voor de voortgang van het opleidingsproces, om naast de groepsleertherapie in de opleidingsuren, extra contextuele (leer)therapiesessies aan te gaan samen met de leertherapeut waarbij familieleden uitgenodigd kunnen worden.
DOCENTEN LEERTHERAPIE
Pieterjan van den Akker
Pieterjan maakte kennis met het contextuele gedachtegoed van professor I.B. Nagy tijdens een managementtraining voor mensen uit het bedrijfsleven, die gegeven werd door Hans Groeneboer. Sinds die tijd heeft het contextuele denken hem niet meer losgelaten en heeft hij de vierjarige opleiding tot contextueel therapeut en de opleiding tot contextueel leertherapeut/ - docent in de intergenerationele familiedynamiek gevolgd bij de Nagy Academie. Pieterjan werkt binnen bedrijven als HRM adviseur, trainer en coach en heeft een eigen praktijk voor contextuele therapie. Hij is methodiekdocent in de contextuele basisopleiding “Grondbeginselen” bij de Nagy Academie en met ingang van 2023 is hij Rikie van Hussel opgevolgd als directeur van de Nagy Academie. Ook is hij bestuurslid bij de Vereniging van Contextueel Werkers.
Muriël Meekes
In 2011 kwam Muriël via haar werk in de GGZ met jongeren en jongvolwassenen in aanraking met het contextuele gedachtengoed. De kracht van het systeem om de cliënt heen werd hier zichtbaar. Dit inspireerde haar en besloot daarop de opleiding tot contextueel hulpverlener te volgen bij ‘Leren over Leven.’ Aansluitend volgde ze specialisatie tot contextueel therapeut bij de Nagy Academie.
In 2018 startte ze als contextueel therapeut in de jeugdzorg en besloot ze haar eigen contextuele praktijk te starten.
In 2021 richtte Muriël zich volledig op haar eigen praktijk. Om toch onderdeel van een team te blijven sloot ze aan bij een team dat werkzaam is binnen de agrarische sector waar het werk en privé met meerdere generaties samenkomen. Daarnaast werkt Muriël vanuit haar expertise als contextueel therapeut bij een samenwerkingscollectief in de Achterhoekse gemeenten binnen de jeugdzorgcasuïstiek. In 2025 is zij gestart als contextueel leertherapeut voor de Nagy Academie.
» MODULE WIJSBEGEERTE
Filosofische grondslagen van de contextuele benadering.
Professor I. B. Nagy vond in de ontwikkeling van zijn contextuele benadering filosofische onderbouwing in het denken van de filosoof Martin Buber (1878-1965). De dialogische “Ik en Jij” verhouding en de helende kracht van de ontmoeting zijn kenmerkende eigenschappen van zijn filosofie. Ook de filosofie van Emmanuel Levinas (1906-1995) sluit bij deze dialogische benadering aan.
“De geschriften van de filosoof Martin Buber zijn een welkome bondgenoot geweest in mijn levenslange streven een manier te vinden om…..mensen te helpen.” Citaat professor I.B. Nagy, uit ‘Grondbeginselen van de contextuele benadering’ pagina 80.
In een citaat uit ‘De context en de ander’ pagina 154 schrijven Dr. A. van Rhijn en Dr. H. Meulink-Korf over professor I.B. Nagy:
“Naar zijn mening biedt geen enkele psychologische of systemische theorie de mogelijkheid om de dynamiek van twee of meer “zelven” tegelijkertijd in ogenschouw te nemen.
Want dit is precies wat professor I.B. Nagy voor ogen staat: de hulpverlening zo structureren dat de dynamiek van twee of meer “zelven” tegelijkertijd binnen zicht blijft; en dan niet vanuit een “objectief gezichtspunt” (als wordt genoemd een helikopterview boven de verhoudingen); maar vanuit de gezichtspunten van de subjecten.”
Over Emmanuel Levinas schrijven Dr. A. van Rhijn en Dr. H. Meulink-Korf in ‘De context en de ander’ pagina 13:
“Bij Levinas is de centrale vraag die naar de mógelijkheid van verantwoordelijkheid voor de ander. Bij hem komt verantwoordelijkheid niet voort uit een contract en vindt zijn basis niet in wederkerigheid. Het is niet een overeenkomst die mij verantwoordelijk maakt, maar de ander die mijn verantwoordelijkheid oproept.”
INHOUDELIJK
De contextuele benadering berust op het ethisch perspectief dat mensen vóór alles verantwoordelijk zijn voor elkaar. Wie in staat is om zijn verantwoordelijkheid te vertalen naar passende zorg voor de ander en tegelijkertijd in passende zorg voor zichzelf, groeit als mens en verwerft vrijheid.
In deze “Module wijsbegeerte” wordt stilgestaan bij hoe professor I.B. Nagy zich in het door ontwikkelen van de contextuele benadering gesterkt wist doordat hij kennis nam van het dialogische denken van M. Buber. De invalshoek van E. Levinas scherpt het ethische principe van de menselijke verantwoordelijkheid nog verder aan, daarom bespreken we ook zijn inzichten in deze lessenreeks. Het is belangrijk dat de contextueel therapeut in opleiding voldoende zicht krijgt op deze onderliggende denkstromen. De contextuele benadering vraagt immers dat de contextueel therapeut de relationeel ethische levenshouding ontwikkelt van waaruit zij/hij in alle dieptelagen en verbanden van het bestaan, zowel van zichzelf als van anderen, zoekt naar mogelijkheden voor billijke wederzijdse belangenbehartiging.
DOCENT
René Venema
Een gastcollege van Willem Barnard over het mensbeeld in Genesis en in de geneeskunde deed René Venema besluiten om van studierichting te veranderen en theologie te gaan studeren. Naast het hoofdvak Oude Testament richtte hij zich daarbij op de dialogische filosofie en op de exegese van vroeg-rabbijnse teksten.
Binnen zijn pastorale werk als predikant in Amsterdam en Leiden vormde de studie van de dialogische filosofie het fundament van zijn aandacht voor de contextuele benadering. Aan de Nagy Academie volgde René zijn contextuele scholing. Hij verzorgt daar momenteel de lessen wijsbegeerte, geeft supervisie en is leertherapeut in opleiding.
» CONTEXTUELE INTERVISIE
In de intervisie wordt van de studenten verwacht evenals tijdens alle lessen, het genogram bij zich te hebben om dit als leidraad te kunnen gebruiken bij het bespreken van de literatuur en het voorbereiden van de lessen. Daarnaast wordt tijdens deze bijeenkomsten van de studenten gevraagd om elkaar actief hulp te bieden bij het spreken van de verbindende taal op weg naar ontschuldiging op de balansen van geven en nemen. Van de studenten wordt verwacht dat ze zich tijdens deze bijeenkomsten steeds bewust zijn van de verbindingen tussen de theorie, de praktijk en het persoonlijk erfgoed en -proces.
ACCREDITATIE EN ERKENNINGEN
De opleiding is geaccrediteerd door:
NVRG Nascholing: 60 registratiepunten
Registerplein: Alle categorieën: 1645 registratiepunten
SKJ Formeel leren: 692.75 registratiepunten
Op weg naar het behalen van de registratie tot contextueel therapeut bij de VCW is deze opleiding een belangrijk onderdeel.
De tweejarige vervolgopleiding tot contextueel therapeut “Specialisatie” voldoet ruimschoots aan de opleidingseisen -behoudens die ten aanzien van werkervaring- zoals de Vereniging van Contextueel Werkers (VCW) die stelt voor de erkenning als contextueel therapeut in artikel 6 ‘Specialisatie Contextuele therapie’ VCW registratie. De opleiding is inclusief de module wijsgerige vraagstukken. (Artikel 5 uit de registratie van de VCW).
DOCENTEN
Al onze docenten zijn senior contextueel therapeuten, ze zijn minimaal zeven jaar opgeleid in het gedachtegoed van de relationele ethiek en zijn geregistreerd bij de VCW als contextueel therapeut en werken in een contextuele praktijk.
VOOROPLEIDINGSEISEN VOOR DE SPECIALISATIE
- Relevante hbo/wo in de sociaal agogische richting.
- De contextuele introductietraining van vier dagen.
- De tweejarige contextuele basisopleiding “Grondbeginselen”, of een vergelijkbare contextuele basisopleiding, dit ter beoordeling van het bestuur.